Gurbette yaşayanlar Türkiye’ye yazın gidiş biletlerini kış aylarında alırlar. Biz de Şubat ayında Corendon şirketinden Temmuz ayı Düsseldorf-İzmir biletini aldık. Daha o zamanlar corona virüsü yarasanın kanadındaydı :).

Dünyayı kilitleyen virüs bizim de Türkiye’ye gidebilme ümidimizi bitirmişti. Daha sonra virüsün yayılma hızının biraz kontrol altına alınmasıyla,ülkeler arası yolculuk başladı.

Hollanda Türkiye’yi Turuncu kodlu ülkeler arasına aldı. Neydi bu turuncu kod? “Zorunlu olmadıkça gitmeyin” demekti. Turuncu listedeki Türkiye ve Fas için yürürlükte olan bir uyarıydı. Pek çok kişinin uçuşları iptal oldu ya da ertelendi. Hatta o süreçte Corendon Havayolları ve Hollanda hükümeti arasında bir anlaşmazlık çıktı. 

• 

Hollanda vatandaşlarının, sağlık ve güvenlik konusundaki sorumlulukları kendilerine ait olmak koşuluyla, Schengen Anlaşması’na dahil Avrupa Birliği (AB) ülkelerine turistik amaçlı gezi ya da aile ziyareti için yeniden seyahat edebilirken. Türkiye turuncu kodlu ülkeler arasında olması çok üzücü.(hala da öyle)

Türk komşularım başta olmak üzere birçok göçmen arkadaşım Türkiye biletlerini iptal etti. Biz iptal etmedik ve uçuş günümüz geldiginde Düsseldorf’a doğru yola çıktık. (Biz genelden Almanya’dan uçtuğumuz için araba kiralıyoruz. Üç kişi için hem daha ekonomik hem de daha konforlu oluyor.)

Maske ile Nefes Almak Çok Zor

Düsseldorf Havaalanı’na vardığımızda maskelerimizi taktık. Almanya’da maske zorunluluğu var ve maske altında nefes alamazken bir kez daha Hollanda’da yaşadığım için şükrettim :).

Düsseldort Havaalanı’nda sadece Duty Free mağazaları açıktı. Diğer mağazalar; kitapçılar, cafeler ve restauranlar kapalıydı. Sadece bir açık cafe gordum.O cafe de sadece market görevi yapıyordu. Orada oturmak yasaktı.

Bilet sırasında, küçük çocuklar dışında herkes sosyal mesafe kurallarına uyuyordu. Bavul hakkımız kisi başı 30 kilo olduğu için kilo fazlası endişemiz yoktu. Genelde Türkiye dönüşü tarhana, erişte dolu bavulumla Hollanda’ya dönerken endişe duyuyorum.

Normalde kabin bagajını yanımıza alabilirken Covid19 önlemleri nedeniyle kabin bagajını da büyük bavulların yanına vermek zorunda kaldık. Sadece sırt çantasına izin verdiler. Uçakta kocaman dağ çantasını, kabin bagajı yapan vardı. Yani kabine girecek çantanın boyutuna önem vermiyorlar.

• 

Uçağa binerken hostes ateşimizi ölçtü ve el dezenfektanı sıktı. Uçak çok dolu değildi. Arkamızdaki sıra bomboştu. Fakat Corendon şirketinin, önceden planlayarak almış olduğu bir önlem değildi. Yani yolcular arası sosyal mesafe önlemi yoktu. Yolculuk boyunca maskemizi çıkarmamamızı istediler. Hostesler maskesini indiren yolcuları sık sık uyardı.

Uçuş sırasında bir form verdiler. Formda Covid-19 belirtilerinin olup olmadığı ve Türkiye’de kalacağımız adres soruldu. Formun en altındaki küçük notta da yanlış adres beyanında cezai yaptırım uygulanacağı yazıyordu.

Uçak piste indiğinde sadece sıra numasını söylediklerinin inmesini, diğer yolcuların koltuklarında beklemelerini söylediler. Ön koltukta oturduğumuz için ilk çıkanlar arasındaydık. Otobüs ile bagaj teslim noktasına gittik. Fakat otobüs içinde sosyal mesafe kuralları insanların insiyatifine kalmıştı. Otobüsün içinde belirlenmiş kurallar, çizgiler yoktu.

Pasaport noktasından geçerken sadece termal kameralardan geçtik. Ateş ölçümü ya da herhangi bir test yapılmadı. Bagaj alımında, yolcular pek sosyal mesafe kuralına uymadı. Türkiye’de Duty Free noktası açıktı.

Hava alanından çıktığımızda haberlerde gördüğümüz sosyal mesafe kurallarına uymayan canım ülkeme gelmiştik. Fakat herkes maske kuralına titizlikle uyuyordu.

17 Ağustos’da İzmir-Dusseldorf dönüş biletimiz var. Oradan tekrar araba ile Hollanda’ya geçeceğiz. Şimdilik Almanya’ya girişte Covid-19 testi zorunlu değil.

Bakalım dönüş yolculuğumuzda kahramanlarımızı hangi maceralar bekliyor.